„Urodzić
dziecko” to pierwszy tom trylogii, którego bohaterką jest Maj. Kiedy ją
poznajemy, właśnie przenosi się do miasta, pracuje jako kelnerka i w
przyspieszonym tempie doświadcza nowych wrażeń. Sandberg koncentruje się na
odczuciach, emocjach, lękach młodej kobiety. W jej życiu wszystko dzieje się za
szybko – za szybko pozwala na sytuację, której konsekwencje zmuszają ją do
podjęcia decyzji na całe życie, za szybko zachodzi w ciążę, za szybko dorasta,
za szybko bierze ślub i za szybko próbuje zmierzyć się z problemami
wynikającymi z bycia żoną, synową i matką. Szwedzka autorka drobiazgowo opisuje
zagubienie bohaterki, jej stan psychiczny oraz fizyczne objawy towarzyszące
odkryciu tego, że będzie miała dziecko, czekaniu na narodziny oraz późniejszemu
radzeniu sobie z opieką nad córką. Na plan pierwszy wysuwa się straszliwa
samotność dziewczyny. Nie jest przekonana, że chce dziecko urodzić. Nie cieszy
się na zbliżające się rozwiązanie. Nie odnajduje bliskości w relacji z mężem,
obcym tak naprawdę dla niej człowiekiem. Czuje się cały czas oceniana przez
rodzinę partnera, wszystko, co robi, wydaje jej się błędne, a jednocześnie
bardzo się stara, aby udowodnić, że z każdym zadaniem doskonale sobie radzi.
Sendberg niuansuje różne stany obcości, które stają się udziałem bohaterki. Maj
inaczej odczuwa odtrącenie ze strony swojej rodziny, inaczej natomiast boli ją
niewypowiedziana wprost niechęć teściowej. Obcość odkrywana w stosunku do
własnego zmieniającego się w ciąży ciała różni się od odczuć towarzyszących
dochodzeniu do siebie po ciąży i karmieniu piersią. Poczucie osamotnienia doświadczane
wśród członków rodziny męża jest inne od samotności towarzyszącej byciu z
partnerem, zwłaszcza że ta ostatnia obcość zostaje zwielokrotniona poprzez
nałóg mężczyzny i niechęć do jego przezwyciężenia. Choć Sandberg umieszcza
akcję książki tuż przed wybuchem II wojny światowej, trudno oprzeć się
wrażeniu, że opisane przez nią emocje mają wymiar uniwersalny i znakomicie
definiują status kobiety w społeczeństwie – tym tradycyjnym, dla którego
charakterystyczne jest ocenianie każdego kroku i akceptowanie przede wszystkim
roli matki i żony. Bardzo dobre.
Kristina
Sandberg, Urodzić dziecko, przeł. Elżbieta Frątczak, Wyd. Prószyński i S-ka,
Warszawa 2017.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz