Powieść
Sveena wpisuje się w popularną, a jednocześnie zazwyczaj intrygująco
realizowaną, tendencję łączenia współczesnego śledztwa z tajemnicami związanymi
z II wojną światową. Dochodzi do interesującego zderzenia teraźniejszości z
przeszłością, w trakcie którego wychodzi na jaw fakt, iż pewne sprawy sprzed
lat wracają, jeśli nie zostają zamknięte we właściwym czasie. Oczywiście,
wątkiem często powracającym jest kwestia współpracowania lub walki z nazistami,
a w konsekwencji dawnych win, zdrad i cierpienia, któremu nie zawsze można
zadośćuczynić. Nie inaczej jest w przypadku „Ostatniego Pielgrzyma”. Równolegle
poznajemy to, co dzieje się współcześnie, a związane jest z dochodzeniem dotyczącym
znalezienia w lesie kości trzech osób, w tym dziecka, oraz to, co miało miejsce
podczas II wojny światowej, a wiązało się z aktywnością ruchu oporu w Norwegii.
Kiedy okazuje się, że zostaje zabity pewien starzec, że zamordowano go w dość
specyficzny sposób, a przedmiot zbrodni naznaczony był symbolami nazistowskimi,
policjant Tommy Bergmann otrzymuje do rozwiązania zagadkę sięgającą wiele lat
wstecz. Poznanie skomplikowanych losów członków norweskiego ruchu oporu,
łączących ich relacji, emocji wpływających na ocenę sytuacji, wyrzeczeń i
niełatwych wyborów, także osobistych, staje się kluczem do rozwiązania. Choć
mamy do czynienia z powieścią popularną, Sveen decyduje się na kilka rozwiązań,
które nie pozwalają uznać jego kryminału li tylko za kolejną sensacyjną
historię. Na uwagę zasługuje postać detektywa. To mężczyzna z problemami, typ
damskiego boksera, który próbuje pokonać swoje słabości. Prywatnie nie budzi
sympatii, choć jego dociekliwość zasługuje na podziw. Interesujące są również
te postaci, które poznajemy w czasie trwania wojny, ale i wiele lat po jej zakończeniu.
Sveen sygnalizuje, iż przepracowanie traum bywa niemożliwe, ludzi kryształowo
czystych właściwie nie było, a czynienie zła w imię dobrej sprawy niszczy
psychicznie tak samo jak bezpośrednia akceptacja zła. W efekcie znajdziemy więc
w powieści kilka istotnych kwestii związanych z winą i karą, przebaczeniem i
stygmatyzacją, wreszcie pamięcią i zapomnieniem.
Gard
Sveen, Ostatni Pielgrzym, przeł. Tadeusz Wojciech Lange, Wyd. Media Rodzina,
Warszawa 2015.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz