Harasimowicz
zdecydował się na gest ryzykowny. Swoją opowieść umieścił w bardzo konkretnych
realiach, odnosząc się do spraw szeroko omawianych publicznie. Mamy więc tutaj
chociażby atak na World Trade Center, aferę tzw. „Olina”, obecność byłych
pracowników SB w służbach polskich po 1989 roku, wreszcie wątek tajnych więzień
CIA na terenie Polski, w których torturowano terrorystów. Co ciekawe, autorowi
udaje się wybrnąć z pułapek czyhających na tego, kto powyższe wątki zechce
połączyć w jedno. Serwuje nam bowiem bardzo interesujący thriller polityczny,
powieść sensacyjną i kryminał w jednym. Na plan pierwszy wysuwają się dwie
postaci – porucznik Ewa Górska rozpracowująca wspomnianą sprawę „Olina” i nagle
oddelegowana do innej, dość dziwnej sprawy, oraz były esbek, który umie wykorzystać
dawne kontakty, Tadeusz Kolski. Oboje są ludźmi z przeszłością. Górska ma na
swoim koncie m.in. poronienie, nieudane małżeństwo, dość symboliczne
zainteresowanie własnym dzieckiem wychowywanym przez byłego męża, udaną walkę z
nowotworem. Kolski jest wychowankiem domu dziecka i człowiekiem, którym próbowano
manipulować, wykorzystując jego traumatyczne dzieciństwo. Ci, którzy mają być
partnerami w sprawie, podchodzą do siebie nieufnie. To jeden z ciekawszych
motywów powieści. Wspólna walka o odkrycie tajemnicy przeradza się w skryte
rozpracowywanie partnera przy jednoczesnej konieczności korzystania z jego
pomocy. Harasimowiczowi udaje się wiarygodnie pokazać brak zaufania i zarazem
konieczność zaufania, samotność bohaterów i ich nierówną walkę z państwem oraz
własnymi ograniczeniami. Górska należy do ideowców, a Kolskiego również zaczyna
interesować tajemnica, na którą trafia kobieta. Czy bohaterowie staną się
powoli dla siebie przyjaciółmi, czy może pozostaną wrogami, którzy umieją przekonująco
nosić maski? Autor każe im rzucić wyzwanie nie tylko państwu, ale i
porozumieniu o charakterze międzynarodowym. To dlatego okaże się, że niektóre
tajemnice muszą być nadal ukryte, a próba ich ujawnienia spotka się z gotowością
dość skutecznej pacyfikacji.
Cezary
Harasimowicz, Miejsce odosobnienia, Wyd. W.A.B., Warszawa 2016.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz