„Pamiętnik
Mary Berg” to bardzo wczesne świadectwo tego, jaki los Niemcy zaplanowali
Żydom. Książka ukazała się po raz pierwszy drukiem już w 1945 roku. Autorka
zapisków po dotarciu do Stanów Zjednoczonych stała się zresztą bardzo aktywnym
świadkiem Zagłady. Dzięki jej opowieściom wielu ludzi dowiedziało się, jak
wyglądało życie w getcie i jak dramatyczne przeżycia były udziałem Żydów.
Pamiętnik nastolatki okazuje się wyjątkowo dojrzały. Mary Berg jest nie tylko
świadoma tego, że sytuacja Żydów staje się coraz trudniejsza, umie również
dostrzec liczne niuanse znakomicie charakteryzujące relacje międzyludzkie i
codzienność panującą w warszawskim getcie. Mocnym akcentem w relacji autorki
jest opis działań Polaków wskazujących Niemcom Żydów. Mary Berg wyraża
zdziwienie i przerażenie faktem, iż mimo wspólnoty doświadczeń wojennych
istnieje aktywna grupa tych, którzy w imię nienawiści gotowi są na traktowanie
innych w brutalny i pogardliwy sposób. Autorka nie sili się na interpretację
tych faktów, nie próbuje tłumaczyć miedzysąsiedzkiej zdrady, z lękiem natomiast
odnotowuje, że wrogami Żydów są nie tylko Niemcy, ale i niektórzy Polacy.
Ważnym wątkiem, który powraca w dzienniku Mary Berg jest kwestia różnic
ekonomicznych i klasowych podtrzymywanych wśród ludzi zamkniętych w getcie.
Nastolatka ma świadomość, że jest osobą uprzywilejowaną chociażby z tego
powodu, że nie brakuje jej jedzenia. Razem ze znajomymi dosyć szybko stara się
odtworzyć normalne towarzyskie życie. Młodzi spotykają się więc by rozmawiać,
przygotowują sztukę, uczestniczą jako twórcy i widzowie w życiu artystycznym
getta. Mary Berg jest również, tak chyba można powiedzieć, szczęściarą z innego
powodu. Jej matka to obywatelka Stanów Zjednoczonych i dzięki temu cała rodzina
ma szansę na ocalenie. Autorka dzienników zdaje się odczuwać ogromny ciężar z
tego powodu – z jednej strony jest pełna nadziei, z drugiej wie, że zderza się
na co dzień z ostatecznością i niczego z dawnego świata tak naprawdę nie da się
odtworzyć. Szczególnie dramatyczna jest wymiana listów między Mary a jej
chłopakiem, który wie, że po rozstaniu nigdy już się nie zobaczą i że w getcie
czeka go śmierć. Nastolatka mimo młodego wieku czuje się zobowiązana do
pamiętania i przekazania możliwie największej ilości faktów tym, którzy nie
umieją sobie wyobrazić koszmaru codzienności za wzniesionymi w środku miasta
murami. Obowiązek ten wypełnia pisząc, a następnie, już po ocaleniu, dając
świadectwo.
Pamiętnik
Mary Berg. Relacja o dorastaniu w warszawskim getcie, przeł. Adam Tuz, Wyd.
Prószyński i S-ka, Warszawa 2016.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz