Świetnie
napisana, erudycyjna, atrakcyjnie skomponowana, znakomicie budująca napięcie –
tak można określić naukową publikację Schrada. Oryginalny temat z pewnością
sprzyja powstaniu takiej opowieści, która potrafi wzbudzić zainteresowanie
czytelnika. Autor decyduje się bowiem opisać rolę alkoholu w carskiej Rosji,
pokazując zależności między piciem a sprawowaniem nieograniczonej władzy,
upijaniem się a degradacją reprezentantów państwa i wojska, wreszcie
spożywaniem wódki a skutecznym zniewoleniem narodu. Nie chodzi w tym wypadku o
krucjatę na rzecz trzeźwości. Schrad zresztą we wstępie zaznacza, że nie takie
są jego intencje i ideologicznie odczytywanie książki stanowi błąd. Autora
interesuje socjologiczny aspekt alkoholizmu wywoływanego swobodnym dostępem do
wódki, ale i często przymusem (sic!). Kulturowy kontekst spożywania napojów
wyskokowych okazuje się mieć związki z ekonomią (wpływy ze sprzedaży alkoholu
znacznie wzbogacały budżet państwa), ideologią (ten, kto nie pije, był
zazwyczaj podejrzany o wrogie zamiary), sposobem sprawowania władzy (ludźmi uzależnionymi
było łatwiej kierować), a także chęcią bawienia się podwładnymi w taki sposób,
by pokazać własną wielkość, a ich upadek (przymuszanie do picia alkoholu w
trakcie oficjalnych spotkań towarzyskich i baczne obserwowanie wtedy, gdy dany
człowiek był w stanie upojenia). Książka Schrada zaplanowana jest na dwa tomy.
Ten dotyczący carskiej Rosji kończy się prowokacyjną, ale przekonująco
uzasadnioną tezą, że powodem nadchodzącej rewolucji stał się w dużej mierze
zakaz sprzedaży alkoholu wprowadzony przez Mikołaja II. Zapowiedzią tomu
drugiego mogą być początkowe partie „Imperium wódki”, w których autor pokazuje,
jak wyglądały pijackie spotkania Stalina i jego popleczników. Te przerażające sceny
na długo pozostają w pamięci i pokazują, jak wielki wpływ na politykę państwa
ma to, co dzieje się w sytuacjach biesiadnych i kuluarowych. Warto!
Mark
Lawrence Schrad, Imperium wódki. Alkohol, władza i polityka w Rosji carskiej,
przeł. Aleksandra Czwojdrak, Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, Kraków
2015.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz