Fagan
w swojej książce rekonstruuje losy zwierząt. Pokazuje, jak było w przeszłości i
nie traci jednocześnie z oczu przyszłości, która pozostaje w tej chwili raczej
prognozowaniem niż pewnością. Opowiada w sposób przystępny, atrakcyjny dla
czytelnika, wzbogaca swoją opowieść ciekawostkami, umie dokonać podsumowań i
wydobyć z długiej historii losów zwierząt to, co najważniejsze i co najmocniej
definiuje skutki, jakie ponoszą zwierzęta z racji zainteresowania okazywanego
im przez ludzi. Fagan celnie podsumowuje ważne etapy opisywanej relacji.
Kładzie nacisk na konsekwencje podejścia związanego z utożsamianiem zwierząt ze
zwierzyną łowną, stara się znaleźć odpowiedź na pytanie, kiedy i w jaki sposób
udomowiono poszczególne gatunki, pokazuje, jak wpłynęło na traktowanie zwierząt
skoncentrowanie się człowieka na rolnictwie, wreszcie nie ukrywa tragicznych
konsekwencji dla zwierząt związanych z umasowieniem i komercjalizacją hodowli. Interesujące
są również te wątki, które naprowadzają nas na kontekst doceniania zwierząt lub
pogardzania nimi. Koń na przykład bardzo wcześnie został skojarzony z
prestiżem, w związku z tym człowiek traktował go z szacunkiem, mając świadomość
wagi nawiązywanej więzi. Z kolei koty dość długo cieszyły się niechęcią, by nie
powiedzieć nienawiścią, ze strony ludzi. W obu przypadkach mamy do czynienia ze
zwierzętami niezależnymi, ale niezależność ta za każdym razem traktowana jest
inaczej. Książka Fagana nie jest, oczywiście, jedyną na naszym rynku, która
podejmuje to zagadnienie. Na pewno jednak może być dobrym pretekstem do
dalszych poszukiwań, uruchamiając czytelnicze zainteresowanie kolejnymi
poruszanymi przez autora wątkami.
Brian
Fagan, Zażyła więź. Jak zwierzęta kształtowały historię ludzkości, przeł.
Patryk Gołębiowski, Wyd. Sonia Draga, Katowice 2018.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz