Wznowienie
książki Jacka Antczaka to przedsięwzięcie potrzebne i ważne zwłaszcza dla tych,
którzy nie czytali pierwszego wydania publikacji. Teraz w wersji poszerzonej,
uaktualnionej i wzbogaconej licznymi fotografiami mają okazję to przeoczenie
nadrobić. Że warto, nie muszę przekonywać, bo nazwisko bohaterki książki działa
jak magnes. Na uwagę zasługuje jednak nie tylko pierwszoplanowa postać projektu
– Hanna Krall, ale i Jacek Antczak, pomysłodawca i realizator tej niebanalnej
prezentacji. Książka składa się bowiem z wybranych fragmentów wypowiedzi
autorki „Sublokatorki”, ułożonych tematycznie, przejrzanych od nowa, wreszcie
zaplanowanych tak, by układały się w przemyślaną tematycznie całość. Ten
ryzykowny, zdawałoby się, plan wypada wyjątkowo interesująco. Nie czuć w nim
sztuczności, „łatania” na siłę czy nieuzasadnionego zmieniania podejmowanych
wątków. Widać natomiast wielką i znakomicie wykonaną pracę redakcyjną, a także
dużą znajomość twórczości oraz udzielonych przez Krall wywiadów. Antczak nie
pozostaje, oczywiście, tylko reżyserem tego oryginalnego przedsięwzięcia, dziennikarz
jest również jednym z rozmawiających z reporterką autorów. Książka zostaje
podzielona na cztery części. Są to: Reporter, Reportaż, Czytelnik i
Postscriptum. Trzy pierwsze można potraktować jako pisarskie credo autorki „Zdążyć
przed Panem Bogiem”. Krall definiuje gatunek, opowiada o swoim podejściu do
tematu i bohaterów, przypomina ważne dla swoich książek konteksty, mówi o tym,
jak pracuje i jak postrzega fakt, iż przez chwilę, pisząc tekst, żyje cudzym
życiem. Ostatnia część to wypowiedzi literaturoznawców, reporterów,
dziennikarzy o twórczości reporterki. Książka ta powinna stać się pozycją
obowiązkową nie tylko dla adeptów dziennikarstwa, ale i dla wszystkich tych,
którym nieobce jest humanistyczne postrzeganie literatury – każdej, i tej
opartej na fikcji, i tej non-fiction.
Jacek
Antczak, Reporterka. Rozmowy z Hanną Krall, Wyd. Agora, Warszawa 2015.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz