Reportaż
Cilka to poruszające studium wyobcowania ze społeczeństwa, narastającej
nienawiści do ludzi i zemsty, która zdaniem osoby jej dokonującej, ma
racjonalne uzasadnienie. Autor znakomicie buduje napięcie, nie próbuje
nadmiernie wzbogacać opisów, stawia na oszczędność przy jednoczesnej, tak ją
nazwijmy, nieco szorstkiej poetyckości. Od początku wiemy, że opowiadana
historia nie będzie miała dobrego zakończenia. Cilek nie próbuje demonizować
Hepnarovej. Rekonstruuje jej dzieciństwo, okres dorastania i ewidentny brak
umiejętności dostosowywania się do społeczeństwa. Bardzo ważne dla wiarygodnego
opisania tego, co się wydarzyło, okazuje się częste cytowanie głównej
zainteresowanej – ofiary nienawiści innych i morderczyni niewinnych ludzi.
Szczególnie interesujące jest zderzenie pozornej racjonalności wypowiedzi
Hepnarovej, logiki argumentacji, świetnej pamięci, obsesyjnego interpretowania
każdego zachowania drugiego człowieka na własną niekorzyść z szaleństwem tego,
na co młoda kobieta się zdecydowała, uznając swój czyn za rodzaj zemsty należnej
ludziom jako takim. Bohaterka książki widzi siebie jako ofiarę szczególną,
tymczasem w tracie lektury wyraźnie widać, iż wiele nieprzyjemnych rzeczy,
które jej się przydarzyły, miały charakter albo samospełniającej się
przepowiedni, albo stanowiły jedynie negatywną interpretacją czegoś, co nie
było wcale znęcaniem się nad bohaterką. Olga Hepnarová jest dziewczyną, a potem
kobietą skrajnie wyobcowaną, egocentryczną i socjopatyczną. Jest odpychająca
nie tylko dla tych, którzy ją ignorują lub są dla niej niemili, ale i dla tych,
którzy ją akceptują. Cilek nie próbuje racjonalnie wyjaśniać zachowania swojej
bohaterki ani czynu, na który się decyduje. Hepnarová wsiada bowiem do
ciężarówki i świadomie wjeżdża w ludzi stojących na przystanku. Wiele osób
rani, kilka zabija. Kiedy zostaje zatrzymana, deklaruje: „Umyślnie wjechałam na
chodnik, to moja zemsta na społeczeństwie za to, jak traktowało mnie przez całe
moje życie” (s. 10). Cilek prezentuje bohaterkę czytelnikom, zmuszając ich do
zastanowienia się nad granicami normalności i szaleństwa oraz zemsty i
wybaczenia.
Roman
Cilek, Ja, Olga Hepnarová, przeł. Julia Różewicz, Wyd. Afera, Wrocław2016.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz