Osobisty przewodnik (M. Genow, Bułgaria. Złoto i rakija)

Książka o Bułgarii Magdaleny Genow to rodzaj osobistego przewodnika. Autorce udaje się znaleźć złoty środek, w efekcie mamy do czynienia z publikacją przystępną, ale nie naiwną, odwołującą się do prywatnych przeżyć, ale unikającą epatowania sobą, pełną ciekawostek i anegdot, ale i z ciekawie zarysowanym tłem historyczno-kulturowym. Genow z jednej strony przytacza co jakiś czas historie związane z bułgarską częścią własnej rodziny, z drugiej grupuje to, co składa się na charakterystykę Bułgarii, na fragmenty tematyczne związane z kulturą jedzenia i picia, świętowania, tradycji i historii, codzienności. Ważnymi bohaterami książki, są babcia i dziadek autorki. To im zadedykowana jest publikacja, to oni są osobami, dzięki którym ożywają wspomnienia, smaki, emocje, wreszcie cały ten świat, którego już nie ma i który pozostaje żywy tylko we wspomnieniach. Warto docenić fakt, że Magdalenie Genow udaje się cały czas balansować miedzy tym, co prywatne, a tym, co publiczne. Przywoływane wspomnienia nie są więc najważniejszą częścią opowieści, ale jednocześnie bez nich opowiadana historia nie byłaby tak sugestywna i przekonująca. I odwrotnie – fragmenty o charakterze uniwersalnym nie wybrzmiałyby tak dobrze, gdyby nie zostały wzbogacone o autentyczne sceny z życia Bułgarów, których autorka była uczestniczką lub świadkiem. Genow ani nie idealizuje kraju, który jest jej bliski, ani też nie wyszukuje nadmiernie jego wad. W swojej opowieści wydaje się autentyczna – jest w tej książce i fascynacja, i umiejętność zmierzenia się z tym, co niekoniecznie piękne, i szacunek dla odmienności kultur, i zrozumienie dla postaw, które mogą dziwić, i życzliwość dla ludzi – tak po prostu. Warto.

Magdalena Genow, Bułgaria. Złoto i rakija, Wydawnictwo Poznańskie, Poznań 2019.