Ucieczka i powrót (A. Brookes, Noc ślepowrona)

Powieść szpiegowska Adama Brookesa rozgrywa się w niebanalnej scenerii. To Chiny będą tłem dla opisanych wydarzeń, a najważniejszym źródłem konfliktu okaże się udostępnianie tajnych informacji o Państwie Środka brytyjskiemu wywiadowi. Brookes zdecydował się pokazać działanie tajnych służb w realiach państwa, które nie ma nic wspólnego z demokracją. Symptomatyczne dla tego wyboru okazują się role, jakie pełnią dwaj główni bohaterowie. Jeden to Chińczyk, który przebywał wiele lat w obozie resocjalizacyjnym, właśnie cudem udało się mu się z niego uciec i liczy, że odświeżenie dawnej współpracy z Anglikami pomoże mu w opuszczeniu kraju. Mężczyzna nazywany jest Fistaszkiem. To ciekawe, bo dzięki przywołaniu tego pseudonimu operacyjnego bohater na nowo staje się podmiotem. W obozie był tylko numerem. Nie ma znaczenia, że całkiem sprytnym i skutecznie funkcjonującym w przerażających warunkach, ale jednak numerem. Drugi bohater to brytyjski dziennikarz, Philip Mangan. Trochę zaangażowany, trochę naiwny, trochę nieświadomy tego, czego jest świadkiem. Pracuje jako freelancer. Pewnego dnia Fistaszek nawiązuje z nim kontakt. Od tej pory życia Mangana mocno się zmieni. Zacznie decydować się na działania, których wcześniej po sobie się nie spodziewał. Niestety, najtragiczniejsze konsekwencje powyższej współpracy czekają nie głównych zainteresowanych, ale tych, którzy znajdują się w ich najbliższym otoczeniu. Brookes ciekawie wkomponowuje w fabułę nowoczesne technologie, dzięki którym można zdobyć tajne informacje oraz namierzyć poszukiwane obiekty, Mangan dość szybko pojmuje konsekwencje lekceważenia takich zasad, jak na przykład obowiązkowe wyłączanie komórki. Dla Fistaszka tzw. nowe media są czymś obcym i trudnym do zrozumienia. Lata w obozie odcięły go od nowoczesności i postępu cywilizacyjnego. Finał książki pozwala liczyć na kontynuację cyklu. Na pewno warto na dalsze części czekać.

Adam Brookes, Noc ślepowrona, przeł. Paweł Laskowicz, Wyd. Muza, Warszawa 2015.