Gorączka, od której wszystko się zaczyna, staje się pretekstem do przypominania sobie, rozrysowania na nowo, rekonstruowania chwil z przeszłości, zadawania nowych i nieprzychodzących wcześniej na myśl pytań. Osoby ważne w życiu pozwalają na odmierzanie istotnych elementów własnej biografii. W efekcie to wszystko, co przydarzyło się z tymi, którzy byli ważnym punktem odniesienia i wydawali się ludźmi na zawsze, a nie na chwilę, zamienia się w intensywne rozważanie nie tylko istniejącej niegdyś więzi, ale i pozycji zajmowanej w tej relacji przez siebie. To, co wydaje się w opowieści Genberg najciekawsze, sprowadza się do myślenia literaturą. Narratorka pamięta więc nie tylko codzienność, ale i książki, które były wówczas jej częścią i które pozwalały na uruchomienie nieoczywistych refleksji, skojarzeń, rozważań o sprawach fundamentalnych. Niepostrzeżenie kanon relacji z ludźmi zamienia się w kanon lektur pozwalających poradzić sobie z trudnymi sytuacjami, wpisanych w intymność, odsłaniających zapomniane pozornie tylko chwile. Ważne będą też słowa przywoływane z przeszłości. Dzięki nim możliwe stanie się nazywanie i porządkowanie świata, którego już nie ma. Mało znaczące kiedyś określenia po latach zyskują inne znaczenia, rozpatrywane są w kontekście, być może coś zapowiadają, swoją precyzją lub jej brakiem coś konkretnego znaczą. Strata zamienia się w odzyskiwanie za pomocą słów, myśli, skojarzeń. Intrygujące.
Ia Genberg, Szczegóły, przeł. Dominika Górecka, Wyd. Pauza, Warszawa 2024.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz