Zło, które wygrywa (L. Theils, Urwany trop)

Kolejna odsłona serii z duńską dziennikarką Norą Sand, pracującą jako korespondentka w Londynie, nie tylko trzyma poziom, ale i – co równie istotne – jest przykładem intrygująco opowiedzianej historii, która daje podstawy, by nazwać „Urwany trop” kryminałem społecznie zaangażowanym. W sferze prywatnej Nora doświadcza właśnie nagłych wzlotów i upadków – z jednej strony przeżywa nowy etap znajomości z Andreasem, z drugiej musi się zmierzyć z kryzysem, który jest efektem wcześniejszych zobowiązań mężczyzny. Na pierwszym planie nie znajdują się jednak miłosne perypetie bohaterki. Nora zresztą wyraźnie daje do zrozumienia, że praca jest dla niej najważniejsza – zwłaszcza wtedy, gdy od jej decyzji i determinacji może zależeć czyjeś życie. Bohaterka zostaje uwikłana w dość nietypową sytuację. Oto przebywający w duńskim ośrodku dla uchodźców irański poeta nagrodzony Noblem prosi Sand o rozmowę. Obiecuje, że udzieli jej wywiadu, o który zabiega wiele redakcji, ale jednocześnie prosi ją o pomoc. Okazuje się, że mężczyzna nie uciekał z Iranu sam, była z nim jego żona, z którą musiał się rozdzielić i która po dotarciu do Wielkiej Brytanii po prostu zniknęła. Nora postanawia pomóc zrozpaczonemu poecie. W efekcie wplątuje się w niebezpieczne rozgrywki miedzy tymi, którzy mając wielkie pieniądze, jednocześnie posiadają równie dużą władzę. Z pogardą więc traktują słabszych, w tym właśnie uchodźców, którzy nie mogą liczyć na niczyją pomoc i łatwo ich obecność wymazać z historii, sugerując, że zniknęli gdzieś po drodze w trakcie swojej ucieczki. Nora zmierzy się z przestępstwami, w których życie i zdrowie człowieka nie ma znaczenia, a status uchodźcy uprzedmiotawia i prowokuje do łamania prawa. Niestety, w tej historii nie będzie łatwego hapy endu. Zło tak naprawdę zwycięży, a dobro będzie musiało pogodzić się z własną bezsilnością.

Lone Theils, Urwany trop, przeł. Joanna Cymbrykiewicz, Wyd. W.A.B., Warszawa 2017.