Siła kobiet (J. Kantor, M. Twohey, Powiedziała. Śledztwo, które zdemaskowało Harveya Weinsteina i zapoczątkowało ruch #MeToo)

 

Reportaż Kantor i Twohey warto czytać równolegle z książką Ronana Farrowa „Złap i ukręć łeb. Szpiedzy, kłamstwa i zmowa milczenia wokół gwałcicieli”. W obu przypadkach mamy do czynienia z opisem śledztwa związanego z długoletnimi przestępstwami seksualnymi Harveya Weinsteina. Kantor i Twohey nie ukrywają, że najtrudniejszym etapem pracy było zdobycie zaufania ofiar oraz przekonanie ich, że nie zostaną po raz kolejny wykorzystane. W efekcie otrzymujemy znakomitą rekonstrukcję schematu działania opartego na władzy i hierarchiczności, unieważniającego emocje i prawa kobiet, akceptującego seksualną przemoc jako element transakcji artystyczno-biznesowej. Dziennikarki „The New York Timesa” pokazują, jak trwałą i ciągle niezagojona raną jest to, czego doświadczyły ofiary u progu swojej kariery. Nawet wiele lat po tych wydarzeniach, nawet wtedy, gdy maja pozycję gwiazdy, nawet wówczas, gdy są świadome zmian zachodzących w społeczeństwie, boją się wspominać, nie umieją mówić, stają się znowu zranionymi młodymi kobietami, zaczynają tracić poczucie własnej wartości. Pokazanie, jak trwałe są konsekwencje seksualnej przemocy, to ważne przesłanie niniejszej książki. Kantor i Twohey nie próbują przekonywać, że tak jest, ale po prostu opisują to, co widzą i to, co słyszą. Obraz, jaki wyłania się z tej relacji, ma ogromną siłę rażenia. Odsłania bowiem nie tylko upokorzenie i przemoc doświadczane przez artystki, ale też ich samotność w tłumie, w męskim świecie filmu, w świetle reflektorów. Bardzo ważnym elementem ujawnionego procederu jest pokazanie, jak sam Weinstein i jego współpracownicy próbowali zmusić dziennikarki do milczenia. Systemowe uwikłanie zła, przemocy i władzy zostają w ten sposób celnie obnażone. Warte uwagi jest finalne spotkanie z tymi, które zdecydowały się mówić. Poczucie wspólnoty, świadomość podobnych przeżyć, wreszcie czerpanie siły z tego, że wokół są inne kobiety, które mogą pomóc, okazuje się symboliczna jako gest oporu, protestu i głośnego mówienia „nie”. Warto!

 

Jodi Kantor, Megan Twohey, Powiedziała. Śledztwo, które zdemaskowało Harveya Weinsteina i zapoczątkowało ruch #MeToo, przeł. Paulina Surniak i Adrian Stachowski, Wydawnictwo Poznańskie, Warszawa 2020.